ابزار هدایت به بالای صفحه

تفاوت های بازیگری در تئاتر و سینما

 همانطورکه می دانید بازیگری در سینما و تلویزیون تفاوت های زیاد و ظریف با بازیگری در تئاتر

دارد برای آگاهی بیشتر و یادآوری این نکات به شما هنرمندان عزیز در زیر اشاره ای کوتاه و مختصر

به برخی از این تفاوت ها دارم :

 *در اصل بازی تئاتری بازی نشانه است و بازی سینمایی طبیعت گرا .

 *قرارداد در سینما یعنی هرچه به طبیعت نزدیک شدن و در تئاتر یعنی هر چه به نشانه ها نزدیک

    شدن .

 *  تئاتر بدون بازیگر معنا ندارد ولی سینما بدون بازیگر هم شکل می گیرد.

 *جوهر تئاتر بازی و جوهر سینما تصویر است .

 *در تئاتر همه چیز بازیگر است و در سینما همه چیز را کارگردان تأیین می کند

 *   ما باور بازیگر تئاتر را می پذیریم و بوسیله باور بازیگر به معنا می رسیم ولی سینما باور تماشاگر

    را از طریق واقع نمایی بوسیله تصویر بوجود می آورد.

 * در تئاتر هیچ اشکالی نمی بینیم که با چند نماد ما را به گذشته و یا مکان دیگر ببرند، احساس

    نمی کنیم که بازیگر فریبمان می دهد چون خودمان با قبول این قراردادها به دیدن تئاتر میرویم.

 *  تئاتر در لانگ شات اتفاق می افتد ولی سینما در لانگ شات، مدیوم شات، کلوز آپ و ....

 *  تئاتر را فقط از زاویه ای می بینیم که نسبت به آن قرار گرفته ایم در حالیکه سینما را از زاویه ای

    می بینیم که دوربین به ما نشان می دهد. پس کار تصویر بردار در بازیگر بسیار موثر است.

 * تئاتر اغراق آمیز است ولی سینما نباید باشد .

 *   بازیگر صحنه نیاز به استفاده از حرکات گسترده دارد و به دنبال تمامی اثرات فیزیکی می گردد

        اما بازیگر فیلم با یک جزء کوچک شروع می کند و به دنبال ویژگی های پنهانی می گردد.

 *  در سینما کمتر دیده شده بازیگری نقشهای متعددی را با تأثیرگذاری بالا ارائه دهد چون ریزه

     کاریهای زیادی نیاز دارد، اما در تئاتر بیشتر شاهد تفاوتهای شخصیتی در بازیگران هستیم چون

      حرکاتدرشت تر هستند.

 *  بازیگر صحنه لباس شخصیت را در هر وضع و حالتی که باشد می پوشد، حال آنکه بازیگر فیلم

     روی دکمه ی لباس اش هم حساس است.

 *  تماشاگر عضوی از نمایش صحنه است که در سینما حذف می شود و به جای آن دوربین

       می نشنید.

*  عکس العمل تماشاگر در نحوه ی کار بازیگر تأثیر مستقیم دارد.

 *بازیگر تئاتر با هر اجرا یک گام به جلو بر میدارد و به تجربیات خود می افزاید اما بازیگر سینما

    هرگز  به چنین موقعیتی دست نمی یابد و از تمرینات مداوم برخورداری ندارد جز در پاره ای

       مواقع که آن نیز به کار صحنه ای نزدیک است.

 *  دوبله در سینما وجود دارد اما برای تئاتر امکان پذیر است. کارگردان تئاتر مجبور است اگر صدای

   بازیگری به آن شخصیت نخورد بازیگر را عوض کند اما کارگردان سینما برای آن بازیگر دوبلور

    می گذارد.

 *تئاتر بدون قطع تا پایان می رود ولی سینما مرتباً قطع می شود و حس مداومی ندارد ولی امکان

   دوباره گرفتن هست .

 *یک بازیگر تئاتر با آموختن تکنیک های بازی سینما به مراتب بهتر از یک چهره ی جدید است

   او با قدرت تخیلش خط سیر داستان و نقش را تجزیه و تحلیل می کند.

* در سینما گاهی پیش می آید بازیگر با بازیگر نامرئی صحبت می کند  )سینما + انیمیشن (

قسمت دوم و بخش تخصصی این مطلب را بزودی منتشر میکنم .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: